Nawigacja
· Strona Główna
· Artykuły
· Pobieranie
· Kursy i wykłady
· Wykłady PDF
· Psalmy
· Linki
· Artykuły
· Pobieranie
Informacje
· Terapie indywidualne· Kursy i wykłady
· Wykłady PDF
· Psalmy
· Linki
Nawigacja
Artykuły » Wykłady PDF » NIE ŻYWI ON GNIEWU NA ZAWSZE, BO UPODOBAŁ SOBIE MIŁOSIERDZIE (MI 7.18) - Łódź, 28.05.2022r.
NIE ŻYWI ON GNIEWU NA ZAWSZE, BO UPODOBAŁ SOBIE MIŁOSIERDZIE (MI 7.18) - Łódź, 28.05.2022r.
Miłosierdzia udaremnić nie można, ono działa, bo ono jest od Boga. Bóg nie przez uczynki wybawia człowieka, ale przez Miłość. Uczynki dobre i złe to są tylko ludzkie knowania, ludzkie myślenia, ale Bóg jest poza ludzkim rozumieniem. I gdy człowiek się powołuje na Miłosierdzie, to jest to ułaskawienie, bez względu na to, co kto uczynił, staje się czysty i rozpoczyna nowe życie.
Pobierz plik
NIE ŻYWI ON GNIEWU NA ZAWSZE, BO UPODOBAŁ SOBIE MIŁOSIERDZIE (MI 7.18)
Miłosierdzia udaremnić nie można, ono działa, bo ono jest od Boga.
Bóg nie przez uczynki wybawia człowieka, ale przez Miłość.
Uczynki dobre i złe to są tylko ludzkie knowania, ludzkie myślenia, ale Bóg jest poza ludzkim rozumieniem.
Jezus Chrystus przyniósł Miłosierdzie bez względu na to czy człowiek był dobry czy był zły.
Miłosierdzie jest łaską usuwającą u każdego człowieka wszelkie grzechy.
I gdy człowiek się powołuje na Miłosierdzie, to jest to ułaskawienie, bez względu na to, co kto uczynił, staje się czysty i rozpoczyna nowe życie.
Mi 7:18: "Któryż Bóg podobny Tobie, co oddalasz nieprawość, odpuszczasz występek Reszcie dziedzictwa Twego? Nie żywi On gniewu na zawsze, bo upodobał sobie miłosierdzie."
Dusza nasza już jest w Bogu, ponieważ sam Chrystus o nią zadbał, i On jest stróżem dusz naszych.
Ale pradusza, ona musi być w tym samym Bogu, ponieważ my, którzy jesteśmy Synami Bożymi, mamy świadomą naturę zwycięstwa Chrystusowego, niesiemy ją w sobie - wierzę, że Chrystus mnie odkupił, że nie mam grzechów - to nie jest umiejetność, to nie jest zdolność, ale jest to decyzja człowieka, że uwierzył Bogu, że Miłosierdzie Boże jest większe od niegodności i nieprawości człowieka.
Syr 14:1-2: "Szczęśliwy mąż, który nie potknął się ustami i nie jest przybity smutkiem grzechów. Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia i kto nie stracił swojej nadziei."Rz 7:22: "Albowiem wewnętrzny człowiek ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym."
Synowie Boży stoją pośrodku w głębinach, odczuwają wewnętrznie ścisłą jedność z Bogiem, a jednocześnie na zewnątrz stan pewnego oporu, który nie jest ich oporem, a wydaje się jakby to był ich opór.
Ale odczuwają też stan szczególnej opieki, bardzo wielkiej opieki Bożej, że otacza ich światłość, której ciemność nie ogarnia, czują że są człowiekiem oddzielonym od tego świata, a jednocześnie będącym w tym świecie.
Nasze oddanie w pełni Bogu powoduje to, że znajdujemy się w miejscu właściwym, abyśmy się stali we właściwym stanie.
Ciemność szatańska napadła praduszę, piękną córkę ziemską, aby posiadać jej władzę, posiadać jej moc, i aby posiadać także możliwość tworzenia i władania.
Człowiek został posłany po to, aby odebrał to miejsce, czyli wypełnił piękną córkę ziemską mocą prawdy od strony, której nie jest w stanie dotknąć szatan, od strony chwały Boskiej, tam gdzie życie cały czas jest utajone, ale jest prawdziwe.
Za 13:8-9: "W całym kraju - wyrocznia Pana - dwie części zginą i śmierć poniosą, trzecia część tylko ocaleje. I tę trzecią część poprowadzę przez ogień, oczyszczę ją, jak oczyszcza się srebro, i wypróbuję tak, jak złoto próbują. I wzywać będzie mego imienia - a Ja wysłucham, i będę mówił: «Oto mój lud», a on powie: «Pan moim Bogiem»."
Jest to uwierzenie Bogu i nawrócenie się wewnętrznie przez miłość do Boga.
Człowiek wewnętrzny nie reaguje na słowo tego świata, tylko reaguje na uczucie Boże, bo uczucie Boże jest w nim nieustannie istniejące.
Ono przyobleka się w Słowo, które ma w sobie pełną moc przemienienia człowieka, i ten który temu Słowu się poddaje, zdąża ku Chrystusowi - jako pierwsza wiara - bo wiara rodzi się z tego co się słyszy, aby uzyskać wiarę, która się objawia przez rozlanie się Ducha Świętego w nim; a ta wiara jest wiarą nawrócenia nas samych.
Dz 24:14-16: "To jednak wyznaję przed tobą: Według drogi, nazywanej przez nich sektą, służę Bogu moich ojców, wierząc we wszystko, co napisane zostało w Prawie i u Proroków. Mam też w Bogu nadzieję, którą również oni mają, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych. I sam usilnie się staram, aby mieć zawsze czyste sumienie wobec Boga i wobec ludzi."
Bóg stworzył człowieka na początku świata z jednością ze sobą, jesteśmy w pełni człowiekiem, kiedy Bóg jest integralną naturą z nami.
Jest miejsce w człowieku, w którym Bóg jest jedynym Panem.
Niemożliwym jest, aby ktoś zajął to miejsce siłą, bez zgody człowieka.
Jeśli człowiek trwa w złym duchu, w złym postępowaniu, w uzależnieniu od przeszłości, od ojców, dziadów i pradziadów, to wynika to z jego zgody.
Chrystus Pan objawia nam autorytet Boga, abyśmy do Boga powrócili i Jego przyjęli, bo jeśli mamy w sercu właściwy autorytet, wtedy właściwie postępujemy. Nikt nie jest zniewolony, jest w tym miejscu, w którym jest z powodu własnej woli, ponieważ wybiera daną sytuację.
Kpł 26:23-24: "Jeżeli i wtedy nie poprawicie się i będziecie postępować Mnie na przekór, to i Ja postąpię wam na przekór i będę was karał siedmiokrotnie za wasze grzechy."
Ludziom jest bardzo ciężko uznać Miłosierdzie Boże, kiedy miejsce Boga w człowieku, zajmuje inny autorytet - autorytet ducha mocarstwa powietrza, który nie chce człowieka wypuścić.
On wpływa na umysł człowieka, okłamuje, oszukuje, dając mu wrażenie, że już znalazł chwałę Bożą, że już w niej jest i już nie musi nic szukać.
Tam odbywa się walka autorytetów.
Bóg przychodzi z Miłością.
Autorytet szatana jest wyrachowanym przestępcą, i on tak sobie po prostu nie odejdzie, to potęga mocy Bożej i wiary człowieka musi to zrobić.
Ps 119:153-156: "Wejrzyj na moją nędzę i wyzwól mnie, bo nie zapomniałem Twojego Prawa. Broń mojej sprawy i wybaw mię; według Twej mowy obdarz mię życiem! Zbawienie jest daleko od występnych, bo nie dbają o Twoje ustawy. Liczne są Twe zmiłowania, o Panie, obdarz mnie życiem według Twych wyroków!"
Jezus Chrystus przyniósł Miłosierdzie, czyli dał człowiekowi wszelką wolność. Każdy człowiek wierzący Chrystusowi, że Bóg jest Jego Ojcem, staje się Synem.
Ps 24:3-5: "Kto wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu? Człowiek o rękach nieskalanych i o czystym sercu, który nie skłonił swej duszy ku marnościom i nie przysięgał fałszywie. Taki otrzyma błogosławieństwo od Pana i zapłatę od Boga, Zbawiciela swego."
Postępowanie człowieka zaświadcza o tym kim jest; nie to co człowiek myśli i mówi, ale postępowanie.
Istnieją dwie wiary, jedna wiara pochodzi z tego co się słyszy, a druga wiara pochodzi z tego, że Duch Święty przenika nasze serca, dlatego że Chrystus w nas zamieszkał.
Uczynki to postępowanie człowieka, a postępowanie nie jest zasobem, jest charakterem, jest osobowością, wynika z osobowości, która cały czas jest żywa; człowiek przez nią obcuje z Bogiem, z innym człowiekiem, ze światem.
Mt 5:9-11: "Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was."
Kiedy piękna córka ziemska jest przenikniona światłością Synów Bożych, staje się oświecona, czyli oświetlona i oświecona mocą Bożą jest świadoma swojego istnienia.
To oświecenie jest także naszym stanem gwałtownego przebudzenia, zrozumienia i wolności, i przeniknienia potężnej mocy Bożej, że staje człowiek się wewnętrznie przekonany o istnieniu Boga, przekonany o wolności, o radości i zaczyna jednoczyć się z tą naturą, która daje mu światłość. Dzieje się to w nas.
Mt 5:14-16: "Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie."
Kiedy dotyka moc chwały Bożej miejsca w ciele człowieka, to człowiek zaczyna doświadczać obecności żywego Boga w sposób świadomy, faktyczny i dotykalny.
Pradusza będąc we właściwym stanie, zaczyna panować nad strumieniami, zaczyna zarządzać mocą Bożą, która jest w niej, przywracać ją do chwały przez moc Syna Bożego, który jest mocą przywrócenia jej możliwości, których jakoby nie miała, ale teraz je otrzymała i są już jej możliwościami.
J 7:17-18: "Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego. Kto mówi we własnym imieniu, ten szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały Tego, który go posłał, ten godzien jest wiary i nie ma w nim nieprawości."
Wewnętrzny człowiek żyje uczuciem.
Jego uczucie - czyli rozmowa z Bogiem, rozmowa z aniołami - ten człowiek jest w rozmowie niewerbalnej, ale pełnej, ta rozmowa jest tak pełna, że dotykając, rozmawiając z aniołem doświadcza pełni tajemnicy tego anioła, bo ten anioł nie mówi do niego słowami, tylko uczuciem, a to uczucie jednoczy go z tożsamością tajemnicy.
Ps 1:1-3: "Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kole szyderców, lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą. Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, które wydaje owoc w swoim czasie, a liście jego nie więdną: co uczyni, pomyślnie wypada."
Człowiek, który jest Synem Bożym i jest uczuciem zjednoczony z Bogiem, to uczucie jest całą tajemnicą Boga istniejącego w nim, dlatego że to uczucie, to jest Duch Boga, który istnieje w człowieku i wpływa, czyli myśli myślami człowieka, kocha sercem człowieka i pragnie duszą człowieka.
Rozmawiamy z Bogiem, nie językiem słów, ale językiem duszy, to jest język uczucia, a ta rozmowa nie jest słowami, tylko bezpośrednim dotknięciem, bezpośrednim obcowaniem, głębokim współistnieniem z Bogiem, przenikaniem do samej natury najgłębszej, a jednocześnie Bóg dał człowiekowi także tą tajemnicę wewnętrzną głębokiego obcowania w Bogu przez Małżeństwo Niepokalane.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
